من و.....

گفتم:
نمیدانم که در قیـــد که هستی         طــرفـــــــدار خدا یا بت پرســـــتــــی
نمی دانم در این دنیای محشر         به چه عشقی چنین ساکت نشستی
 
گفت:                        
طرفدار خدای عشقم ای یار            از این عاشق کشی ها دست بردار
که کار بت پرست بی وفایی            نه  من  که  غصمه  درد  جدایـــــی
 
گفتم:
خدا را با تو هرگز نیسـت کاری         که  تـــو  نا خــــــدای  روزگاری
به روی زورقی درهم شکسته          مثل ماه ی که رو ابرا نشستـه
 
گفت:
اگر من ناخدایــم  با خدایــم             نــکن تــو از خدای خود جدایــم
به تو محتاجم ای یار موافق             به تو محتاجم ای همراه عاشق
 
گفتم:
خدای عشق  تو  داره  خدایـی         که  تو  دینـش گنـاه  بی وفایی
بگو رندانه می گویی صدف سوز        تو  نور ماه ی  و  من نور فانوس
تو هشیارانه گفتی یا ز مستی         نفهمیدم که در قید که هستی
 
گفت:
من غرق سکوتم تو بخوان قصه پرداز تویی       من هیچم و پوچم تو بمان سینه و راز تویی
بــه تــو محتـــــاجم ای یــــــار موافـــــق           بـــه تـــو محتــــاجم ای همـــراه عاشـــق
 
گفتم:
من غرق سکوتم تو بخوان قصه پرداز تویی        من هیچم و پوچم تو بمان سینه و راز تویی

                                   من رو به زوالم دم آغاز تویی....

نوشته شده >>